Fobia szkolna – jak rozpoznać i wspierać dziecko w walce z lękiem?
Wrzesień za pasem, a to dla wielu dzieci i rodziców oznacza powrót do szkoły. Dla większości uczniów to ekscytujący czas spotkań z rówieśnikami, nowych wyzwań i zdobywania wiedzy. Niestety, dla niektórych dzieci wrzesień wiąże się z głębokim lękiem i niepokojem, który jest symptomem fobii szkolnej.
Czym jest fobia szkolna?
Fobia szkolna, inaczej lęk szkolny, to poważne zaburzenie lękowe, które objawia się silnym i irracjonalnym strachem przed chodzeniem do szkoły. To nie jest zwykła niechęć do nauki ani chwilowy stres przed egzaminem. Dziecko zmagające się z fobią szkolną może całkowicie odmawiać chodzenia do szkoły przez długi czas, co często wpływa na jego rozwój edukacyjny i społeczny. Objawy fobii szkolnej są różnorodne i mogą obejmować zarówno dolegliwości fizyczne, takie jak bóle brzucha, głowy, nudności, wymioty czy kołatanie serca, jak i objawy psychiczne, w tym panikę, płaczliwość, drażliwość, trudności z koncentracją, a nawet bezsenność. W przypadku młodszych dzieci mogą występować także takie problemy jak moczenie nocne.
Skąd bierze się fobia szkolna?
Przyczyn fobii szkolnej może być wiele. Wśród najczęściej spotykanych znajdują się:
Lęk separacyjny – trudność z rozstaniem się z rodzicami lub innymi ważnymi osobami,
które dziecko postrzega jako źródło bezpieczeństwa.
Zbyt wysokie wymagania – presja ze strony rodziców lub nauczycieli, strach przed oceną i obawa przed niespełnieniem oczekiwań.
Trauma związana ze szkołą – niestety, szkoła nie zawsze jest miejscem bezpiecznym.
Prześladowania, przemoc rówieśnicza lub trudne relacje z nauczycielami mogą być źródłem traumy.
Nadopiekuńczość – nieświadome przekazywanie przez rodziców swoich obaw może wzmacniać lęki dziecka.
Jak pomóc dziecku z fobią szkolną?
Kluczowe jest okazanie dziecku wsparcia i zrozumienia. Fobia szkolna to nie jest wina dziecka ani jego słabość, lecz wyzwanie, z którym można sobie poradzić. Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc:
–Zrozumienie i empatia – pokażmy dziecku, że rozumiemy jego lęk i nie traktujemy tego jako kaprysu. Wsparcie emocjonalne to pierwszy krok do poprawy.
–Współpraca z psychologiem – fobia szkolna to poważny problem, który często wymaga pomocy specjalisty. Psychoterapia lub nawet farmakoterapia mogą okazać się niezbędne w niektórych przypadkach.
–Zmniejszenie presji– dziecko, które odczuwa lęk, nie powinno być dodatkowo obciążane. Zmniejszenie presji w domu i w szkole może przynieść pozytywne efekty.
– Warsztaty budowania pewności siebie – pomóżmy dziecku zbudować pozytywny obraz samego siebie, doceniając jego nawet najmniejsze sukcesy.
– Stopniowy powrót do szkoły – jeśli dziecko przez dłuższy czas nie uczęszczało do szkoły, warto stopniowo wprowadzać je z powrotem do środowiska szkolnego, zaczynając od kilku godzin dziennie.
Podsumowanie
Fobia szkolna to poważny problem, z którym boryka się wiele dzieci. Wczesne rozpoznanie oraz odpowiednia interwencja mogą przeciwdziałać poważnym konsekwencjom, które mogą wpływać na życie dziecka w przyszłości. Najważniejsze jest, abyśmy jako dorośli okazywali dzieciom wsparcie, empatię i zrozumienie. Dziecko zasługuje na naszą pomoc i nie powinno czuć się osamotnione w walce z lękiem.
Jeśli potrzebujecie więcej informacji lub wsparcia, zachęcam do kontaktu. Razem możemy pomóc dzieciom przezwyciężyć ich obawy i wrócić na ścieżkę pełną sukcesów! 💪
—
#fobiaszkolna #edukacja #wsparciedzieci #lększkolny #psychologia #rodzicielstwo
#powrótDoszkoły #zdrowiepsychiczne
Leszek Dowgiałło
DYREKTOR DS. PROFILAKTYKI CENTRUM EDUKACJI I ROZWOJU PROGRESOWNIA
Pedagog, profilaktyk, doradca zawodowy, inspektor BHP, autor publikacji dla pedagogów, prezes Zarządu Centrum Szkoleniowo–Doradczego Proklient Sp. z o.o. Wykładowca akademicki. Inicjator i organizator cyklu konferencji 3xD Dostrzeż… Dociekaj… Działaj… dla pedagogów i psychologów. Inicjator i realizator gminnych telefonów wsparcia. Od dekady szkolący kadrę pedagogiczną, samorządową oraz uczniów w całej Polsce. W swojej karierze pracował jako streetworker, na co dzień pomagając osobom marginalizowanym. Doradca osób niepełnosprawnych. Pracował w Młodzieżowym Ośrodku Wychowawczym i współpracował z sześcioma zakładami karnymi w kraju. Animator lokalny dla młodzieży. Prowadził świetlice socjoterapeutyczne, współpracował z kuratorami i policją. Asystent rodziny. Strażak ochotnik. Zainteresowania: kryzysy suicydalne, współczesne problemy młodzieży, cyberprzestrzeń oraz wykorzystywanie seksualne. Pomagał w ujęciu pedofilów. Odwiedził setki szkół, przepracowując tysiące godzin z zakresu profilaktyki, uzależnień, kryzysów suicydalnych, pierwszej pomocy i samoobrony. Diagnozował dziesiątki gmin i pisał plany naprawcze. Na co dzień współpracuje z firmą dbającą o systemy oświatowe. Edukator kadry pedagogicznej. Zwolennik higieny umysłowej nauczycieli. Zwolennik ergonomii i racjonalizacji działań oświatowych. Administrator Profilaktyki według Leszka.